Hicretin 150. yılı idi. Abbasilerin halifesi Ebu Cafer el Mansur dağılmaya yüz tutan saltanatını sağlamlaştırmak istiyordu bunun içinde en tesirli yol imam-ı Azam'ın başkadılığa getirilmesiydi Hanife bu düşünce ile hareket etti
Ebu Hanife'yi bütün İslam beldelerinin kadısı başkadı yapmak istiyordu İmam istemedi hatta kabul etmeyeceğine dair yeminde etti halife eğer kabul etmezsen seni hapsederim sana şiddet gösteririm diyordu
imamın makam teklifini kabul etmemesi üzerine hapse attıran halife hapishaneye adamlar göndererek:
eğer buradan kurtulmayı arzu ediyorsa teklifimi kabul etsin dedirtiyordu imam yine kabul etmiyordu imama hergün on kırbaç vuruluyor ve halka ilan ediliyordu on gün devam etti
Kendini layık görmüyordu kadiliga. Dayak atılırken,
Allahım kudretinle benden onların serrini uzak kıl diye dua ederdi
Bu iskencelerden sonra rahatsizlandi halife mansurla görüştüler hapisten çıkarıldı evinden cikmasina müsade edilmiyordu ölünceye kadar böyle devam etti
Son nefesinde vasiyette bulundu
Gasbedilmemis olan temiz ve pak bir toprağa gömün! demişti